dinsdag 26 september 2017

Mijn tijdelijke extra moestuin.

Coniferen versus boerenkool.

Een poosje geleden heb ik de 45 jaar oude coniferen in mijn achtertuin tot op de grond laten afzagen. ze waren op en halfdood.

Op het vrijgekomen stuk grond van 2.50 bij 4.00 meter, heb ik toen boerenkool, winterbloemkool, rode kool, rode biet en sla gezet.



Ik kreeg op facebook de opmerking dat het er maar zielig bij stond. maar de foto werd gemaakt meteen na het planten op een warme zomerdag. intussen staat het groen er weelderig bij. De naaktslakken hebben na de overvloedige regen van de afgelopen tijd mijn sla opgegeten, maar ik heb toch een mooie krop kunnen oogsten. 




 


Het blad van de boerenkool staat nu verscholen achter het blad van de rode biet. De rode kool komt er tussen uit piepen. Je kan niet zeggen dat het er nu nog steeds zielig bij staat. Ik heb slechts 1x wat koemestkorrels gestrooid. Verder heb ik niet bij gemest omdat ik had bedacht dat de coniferen misschien niet alle voedingsstoffen uit de grond zouden hebben gehaald.
En zo te zien, had ik het bij het rechte eind.

Ik had na mijn verhuizing van de Udense zandgrond naar de Kerkdrielse klei mijn oude tuin in Uden met pijn in mijn hart opgezegd. De afstand was te ver. In afwachting van een andere tuin dichter bij huis, heb ik de boerenkool dus in de vrijgekomen grond in mijn achtertuin gezet. Meer grond is er niet in mijn achtertuin, de overige ruimte is een klein betegeld terras welk reeds aanwezig was toen ik het huisje betrok. 

Intussen heb een tuin in Hedel. de grond is iets tussen zand en klei in. Vlak langs de maasdijk waar je zou verwachten dat het grondwater hoog staat. Maar niets is minder waar. Met de aanwezige handpompen moet je lang pompen om water te krijgen daar het grondwater naar de lager gelegen maas vloeit.

Ik laat graag wat foto's zien van mijn tijdelijke groentetuin bij huis, hoe het was en hoe het nu is.
Wat ik er volgend jaar mee ga doen, weet ik nog niet, ik droom van dahlia's, maar ook van sla en kruiden en een kasje om tomaten in te kweken........ maar voorlopig mogen de boerenkool en de bloemkool er staan.

zondag 17 september 2017

Een paradijs voor de merels en een zwembad in de moestuin.



Na alle regen van de afgelopen tijd, was het donderdag weer eens prachtig weer dus ben ik weer naar de tuin gegaan. Ondanks de donkere luchten scheen de zon veelvuldig en was het zelfs warm. Af en toe viel er een spettertje regen, maar niet zoveel dat ik er aan dacht om te stoppen met mijn te klaren karweitje.

Door de overvloedige regen was het er nog niet van gekomen om de vroegdragende aardbeien op de oude tuin te stekken. Dit moet echt deze week gebeuren anders wordt het te laat denk ik. De dahlia's mogen daar nog even in de grond blijven tot de eerste nachtvorst. Maar die aardbeien moeten toch echt gestekt worden. Op de nieuwe tuin heb dus donderdag reeds een stukje grond omgespit. Een weelderig bed met eenjarig bijenmengsel moest plaats maken voor de aardbeien. 
Er blijven nog genoeg bloemen voor de bijen over,  doch het werd de hoogste tijd om een stukje grond voor de aardbeien gereed te maken. De bloemen stonden bij het terras, een mooie plek om er van te genieten, maar ik heb op deze plaats het aardbeienbed bedacht.
Van over de omheining kwam de vraag of ik een zwembad in de tuin wilde gaan plaatsen. Dit naar aanleiding van het zwembadframe dat ik heb geplaatst op het toekomstige aardbeienbed. Op de oude tuin had ik het frame van een partytent over de aardbeien, nu hou ik het wat lager en gebruik een gekregen zwembadframe om straks het net over heen te trekken om mijn aardbeien tegen de vogels te beschermen. Dit frame is ook nog eens vele malen steviger dan het wankele frame van de partytent.
Het frame past precies tussen het pad en de omheining met de buurtuin. Dat het zo strak tegen het tuinpad komt, zal wel niet helemaal handig zijn, maar indien nodig, kan ik het frame altijd nog een stukje inkorten. Maar dat zie ik later wel.
De druivenstruik "Vitis Vinifera Marechal Foch" zal ook wel in het net gaan groeien denk ik zo. Ik heb de druivenstruik wat ingekort, alle loshangende ranken heb ik er af geknipt. Nu zie je de druiventrossen goed hangen. Het zijn kleine druifjes, maar ze smaken heerlijk.
Dat heeft ook een echtpaartje merels ontdenkt. Als ik aan de koffie zit, vliegen ze zo de druivenstruik in en pikken er vrolijk op los. Aan het gekwetter naar elkaar te horen, genieten ze volop. Gelukkig had ik al een paar trosjes voor mezelf geplukt, de rest is dit jaar voor hun. Volgend jaar gaan we toch samen delen, wat al zijn de druifjes klein, ze zijn oh zo lekker.


Ook de framboos “Twotimer® Sungana® Red” zit nog vol vruchtjes, maar de merels laten deze links liggen. 
Waarschijnlijk vinden zij de druiven lekkerder.












Terwijl ik het eenjarig bijenmengsel aan het onderspitten was, kwam er een boerenjasmijn te voorschijn. Het bijenmengsel overwoekerde deze kleine stuik. Deze week krijgt de boerenjasmijn een plaatsje in mijn voortuin waar hij beter tot zijn recht zal komen. 

Tot slot heb ik de twee vogelhuisjes van de oude tuin schoongemaakt. Het oude nestmateriaal heb ik verwijderd, alsmede het begin van een wespennest in een er van. Daarna heb ik beide schoon geschrobd met water en soda. Nu hangen ze aan het huisje in afwachting van een vogelechtpaartje dat er in het voorjaar een gezinnetje wil stichten. 
Ook het bijenhotel heb ik weer hangen. Niet helemaal op de juiste plaats, maar misschien komen de bijen er toch wel logeren. Omdat het huisje twee breed openslaande deuren op het zuid-zuidoosten heeft, kan ik daar niets hangen. Boven de deur, onder de nok, is te weinig ruimte. Het bijenhotel heb ik nu onder de overstekende dakrand op het zuid-zuidwesten hangen. De vogelhuisjes kregen een plaatsje onder de dakgoot op het noord-noordoosten. Nu maar hopen dat ze niet helemaal verkeerd hangen. Op de oude tuin hingen de nestkastjes op het oosten. 

De vier tijmplanten die op de tuin stonden hebben een ander plaatsje gekregen. Op hun huidige plaats heb ik het aspergebed bedacht. Twee tijmplanten staan bij de compostton, de andere twee kregen een plaatsje bij het terras. Omdat daar twee tegels missen, mochten zij deze plek opvullen. Dan ruikt het heerlijk op het terras. 
Volgend jaar zullen ze regelmatig worden geknipt om tussen de wortelen te worden uitgestrooid. De geur moet de wortelvlieg op een dwaalspoor brengen. Ik knip de takjes in kleine stukjes en strooi dat dan tussen de rijtjes met wortelen. Dit jaar deed ik dat met salie, afrikaantjes ofwel stinkertjes en goudsbloemen. Maar volgend jaar komt daar dus ook tijm bij.

Komende week heb ik twee klusjes op het programma: de afvoer van de dakgoten aanpassen zodat de regentonnen er onder passen en het nemen van stekjes van de zoete aardbeien op de oude tuin, al weet ik nog niet wanneer ik dit moet doen als ik in mijn agenda kijk. Zeker niet gezien het feit dat de avonden al erg kort zijn.