dinsdag 15 mei 2018

Hoera ik heb bladluizen, hellup de Coloradokever is er weer……


”Ik hou van de maand mei. De belastingformulieren zijn op de post. De kachel kan weer uit. De tuin is nu van mij en niet meer van de winter, en de kerstdrukte is nog zeven maanden weg”
# Martin Buxbaum

April is voorbij met zijn grillige weertypes. Mei en de ijsheiligen zijn gearriveerd.
IJsheiligen is ook één van de oudste en wellicht het bekendste begrip uit de volksweerkunde. De eerste berichten over deze "strenge heren" dateren van rond het jaar 1000.






De IJsheiligen ontlenen hun benaming aan het gevaar van koud voorjaarsweer voor het gewas, dat in deze tijd in volle bloei staat. Een late vorstnacht kan nu veel schade aanrichten. Het is echter niet zo dat tijdens de IJsheiligen de kans op een overgang naar koud weer groter is dan op andere dagen in het voorjaar.

Abrupte veranderingen in temperatuur, die onder andere het gevolg zijn van het nog relatief koude zeewater, zijn kenmerkend voor dit hele jaargetijde en kunnen ook in juni nog voorkomen. Wel neemt na half mei de kans op vorst sterk af en aan het eind van deze maand zijn temperaturen onder nul heel uitzonderlijk. In dat opzicht markeren de IJsheiligen meestal de overgang naar een periode met een meer zomers karakter.


En dat we nu een weertype hebben met een zomers karakter is wel zeker. Op 18 april hadden we de eerste “warme dag” van het jaar met temperaturen boven de 20 graden. De dag er na was zelfs de eerste zomerse dag van dit jaar en was met 28 graden de warmste 19 april ooit.
 


Aan de voorzijde van mijn huisje heb ik een overdekt terrasje. Hier komt nooit. zon. In de zomer als de temperaturen hoog oplopen is het hier heerlijk koe.

In de winter is het een beschut plaatsje waar het temperatuur net een of twee graden hoger is zodat ik mijn slaapkamerraam ook 's winters snel open zet. 


Op 8 mei was het hier al 26 graden.....







Op 20 april heb ik de voortuin voor het eerst gemaaid. De grasmaaier liep af en toe vast omdat het gras al zo hoog stond. Ik had eigenlijk een geit moeten hebben…. Toen het gras af was, zat de gft-kliko vol. 






Eind april heb ik alles wat binnenshuis stond naar de kas verhuisd. 






Op de tuin heb ik de hoge peulen uitgezet en nog wat bij gezaaid. Ook zaaide ik tussen de aardappelen watermeloenradijs, saxa2 en een radijs uit een blanco zakje. Och, wat maakt het uit, ze zullen best smaken.


Thuis heb ik rondom de kas violen uitgeplant. Het restant van de pootuitjes heb ik ook rondom de kas in de grond gezet. Ook hier zaaide ik de watermeloenradijs maar dan in een lange bloembak. Dahlia “Emory Paul”, een roze grootbloemige dahlia die geschikt is voor potten heb ik in een grote bloempot gezet.
 


Op koningsdag heb ik de tomaten en paprikaplanten uitgezet in de kas. In een hoekje van de kas heb ik nog een rek laten staan met allerlei zaaisels, van koolplantjes tot bloemen.


Op 30 april was het volle maan, koud en viel er heel veel regen. Tussen de buien door heb ik toch in de zijtuin langs mijn huisje diverse bloemen gezaaid. Van Lavatera tot leeuwebek en twee bloemenmixen.
Omdat de nachten koud worden en er zelfs nachtvorst wordt voorspeld, heb ik een electrisch kacheltje in de kas gezet dat twee maal een uur aan gaat door middel van een tijdklok.
Op 3 mei heb ik de tomatenplanten in de kas voor de eerste maal na het uitzetten in de kas water gegeven. Hiertoe heb ik bij elke tomatenplant een fles in gegraven. Deze flessen heb ik met de kant waar de dop zat in de grond gedaan waarbij de oude aardappelpoter van mijn vader weer prima van pas kwam. De bodem van de flessen heb ik er uit gesneden zodat ik ze telkens wanneer het nodig is makkelijk kan vullen met water.
Vorige week heb ik het rek uit de kas gehaald en tegen de buitenmuur gezet zodat de warmte van de stenen ’s nachts wordt afgegeven aan de planten in het rek. bovenin staan nog wat tomaten en die kunnen nog wel wat warmte gebruiken.
 






Omdat het rek nu de uit de kas is, was er ruimte om nog twee tomaten planten in de kas bij te zetten. Ook heb ik nog een en ander bij gezaaid wat niet was opgekomen zoals bloemen en spruiten en spitskool. Het valt me tegen hoe slecht deze dit jaar opkomen.
Ook zijn nu voor de eerste maal de tomaten in de kas gediefd.




Vorige week maandag heb ik de laatste aardappelen in de grond gedaan. Daarvoor moest eerst de strook met bloemen welke voor mijn tuinhuisje stond worden leeggemaakt. Hier kwamen nu de “Nicola” en de “Michelle”. Beide zijn een laat soort aardappelen. 





Daarnaast heb ik boontjes gelegd, snijbonen, princesseboontjes en boterboontjes. Als boterboontjes kocht ik “Wachs Beste von Allen”, maar toen ik de verpakking opende, leken het “Heilige Boontjes” te zijn. Ze hebben een soortgelijke tekening. Daarom heb ik op facebook eerst maar eens rondgevraagd of het werkelijk een boterboon was of dat het toch de “Heilige Boon” in een verkeerde verpakking zou zijn. Maar uiteindelijk kwam het er op neer dat het een op de “Heilige Boon” gelijkende tekening is, maar dat deze dikker is dan de boontjes die ik had om te leggen. Ik moet eerlijkheidshalve bekennen, dat ik ze nog niet heb gezaaid omdat ik toch blijf twijfelen.



 


In de avond heb ik de kas wit gemaakt omdat het toch wel erg hard gaat met de zon de hele dat op de kas. Natuurlijk heb ik het veel te dik aangebracht met als resultaat dat de witte laag bij regenweer niet doorschijnend wordt……. Tja….
















Vorige week dinsdag kwam er een mailtje van het bestuur van de volkstuin dat de Coloradokever ruimschoots op het complex was aangetroffen en dat we onze maatregelen hiertegen dienden te nemen. Nou ben ik niet weg van gif spuiten, maar op mijn net boven de grond piepende aardappelplantjes zaten toch wel heel erg veel van deze kevers…… dus heb ik gespoten. Sorry. 








Afgelopen zondag was het “Moederdag”. Een dag die ik mij van vroeger herinner als een zonnige dag met beschuit met aardbeien bij de koffie met dik suiker er op. Dat was een traktatie want op “Moederdag” aten wij thuis vroeger de eerste aardbeien.














 
Het heeft dit jaar zo’n beetje de gehele dag geregend. Maar ondanks al die regen, is de grond droog. Vooral op de moestuin is de grond gortdroog. En dat terwijl ik op facebook zag dat bv in Drouwenerzand de auto’s in het water stonden dat maar liefst kniehoog stond. 

Je zou er maar je vroege aardappelen in de grond hebben zitten, wat zal je dan balen. 




Zelf heb ik over het rekje tegen de buitenmuur de plastic hoes gedaan omdat ik bang was dat de voorspelde regen mijn zaailingen zou doen uitspoelen. Ook de temperatuur was wat gedaald dus extra beschutting kon geen kwaad. 





Gisteren heb ik geschoffeld op de moestuin, zoals ik al zei, is de grond er zo droog dat ik de aardappelen en de boontjes heb bewaterd. Omdat de worteltjes niet echt op zijn gekomen, heb ik de “Nantes 2” en de “Berlikumer” opnieuw gezaaid. Ook de gewone groene snijbiet heb ik gezaaid. Ik zat dat de spinazie het niet zo goed doet, dus heb ik een stevige rij snijbiet gezaaid. Alle winterprei heb ik uitgedaan en de eerste rabarber geoogst. Nu nog even zien wie ik daar blij mee maak want zelf lust ik geen rabarber. Ik dacht eigenlijk dat ik de struik goed had uitgedaan in het najaar toen ik er de compostbak op zette. Maar in de compostbak groeit hij als een tierelier op het laatste restje champost wat van het bonenbed haalde. 

 




Op facebook zie ik weer regelmatig de kreet verschijnen “hellup er zitten luizen op mijn roos” of andere planten. Jullie verklaren mij voor gek als ik vertel dat toen ik de bladluizen op mijn stamroos ontdekte blij werd. Het is toch een teken dat de roos gezond is. Ik heb er niets tegen de bladluizen gedaan doch een paar dagen later was er bijna geen luis meer te bekennen. De natuur lost het zelf op. Ik raad ook altijd aan om te zorgen voor een zo divers mogelijke beplanting om plagen te weren. Enkel de Coloradokever help ik naar het einde van hun bestaan, dit is trouwens ook verplicht in Nederland. Tevens dien je het te melden bij de gemeente. En als ik de rups van het koolwitje tegenkom op mijn koolplanten, dan grijp ik naar mijn knoflook-ui-extract en verjaag zo de rupsen door het verdund met water en 1 druppel afwasmiddel op de koolplanten te spuiten. De rups gaat er  niet van dood maar wordt slechts naar elders verjaagd.
 





De aardbeien zitten weer onder het net. En ik ben op jacht gegaan naar de Coloradokever. Deze zat weer op mijn aardappelen. Met de hand heb ik ze nu doodgeknepen. Ook de onderkant van de bladeren ontkwamen niet aan een inspectie en maar goed ook, want ze hadden hier en daar al wat eitjes afgezet. Deze heb ik fijngewreven. Maar ik had mijn kont nog niet gekeerd, of ik zag dat de kever weer op mijn aardappelplanten zat. Het is momenteel een echte plaag bij ons op de tuinen.






Nu begrijp je de titel van deze blog “Hoera ik heb bladluizen, hellup de Coloradokever is er weer” .