woensdag 22 april 2020

Een lang weekend op de tuin en een pijnlijk lijf op de koop toe.








Afgelopen weekend had ik vier dagen “vrij”. Kleine meid was vanaf donderdagavond tot maandagavond naar haar papa en zo had ik de handen vrij om dingen voor mezelf te doen.
Natuurlijk waren dat “moestuindingen”.



Zo was ik vrijdag druk met het verspenen van de tomaten en paprika’s.
De tomatenzaailingen werden bruin-geel door voedselgebrek. Ik hoop dat nu ze in verse voedingrijke grond staan, dat ze snel weer bijtrekken.
Het teveel aan zaailingen heb ik als reserve-plantjes in iets kleinere potjes gezet. Die kan ik eventueel later nog weggeven of in emmers zetten op mijn terras.
Het nam de hele vrijdag in beslag, af en toe moest ik even stoppen omdat ik ook nog wat belafspraken had staan.


Zaterdag was ik op de tuin. Helaas moest ik regelmatig schuilen voor de regen. Niet dat er veel neerslag is gevallen, maar als je gebukt in de tuin bezig bent, heb je zo een natte rug en dus ook snel “een klets” te pakken zoals wij hier zeggen: een verkoudheid.
Toch heb ik nog wel wat gedaan. 


Ik had nog pootuitjes “Red Carmen” waar ik eigenlijk geen plaats voor heb. Die heb ik nu strak tussen twee rijen wortelen gezet. Maar ook strak tussen de wortelen en het pad.
Bij de kolen heb ik onkruid gewied. Stukjes rabarbersteel bij de voet van de kolen gestoken. Dit is tegen knolvoet. Vorig jaar heb ik dit voor het eerst geprobeerd en ik had vorig jaar geen knolvoet.
Dit jaar was ik wat vroeger met het uitplanten van de koolplantjes en was de rabarber nog niet zover dat ik daar een paar stelen van kon oogsten. Nu dus alsnog bij elke koolplant een stukje rabarber gestoken.
Ik had spruitjes gezaaid en die heb ik ook uitgeplant in de kolenkooi. Hier kon ik nu wel meteen een stukje rabarbersteel in het plantgat doen.







Voor kleine meid die gek is op andijvie heb ik al vijf andijvieplanten uitgezet tussen de rekken van de peulen en de erwten. Om de duiven te slim af te zijn, heb ik er mijn vuurwerkkooien over gezet.









 


Daarna was het aardbeienbed aan de beurt: eerst onkruid wieden en meteen het zevenblad scheiden in een andere emmer omdat ik dat niet op de composthoop wil hebben.
Vervolgens diverse gieters water over het aardbeienbed uitgegoten. Nadat dit een poosje had kunnen intrekken in de droge grond, heb ik er stro op het bed aangebracht. Vroeger deed ik dit altijd, maar sinds ik op deze tuin zit, werk ik met worteldoek. Worteldoek reflecteert de warmte beter terug naar de planten waardoor de aardbeien sneller rijpen. Het houdt ook het onkruid goed tegen. Al kwamen de verdwaalde bloembolletjes van de vorige tuinder er gewoon door heen.


Stro heeft als eigenschap om net als worteldoek de grond vochtiger te houden, maar de aardbeien blijven droog bij regen en worden niet modderig.
Nadeel is dat het onkruid er doorheen komt en dat ook de korenzaden die nog in het stro zitten ontkiemen. Wel trek je dat er gemakkelijk uit.
En een ander voordeel van stro: slakken hebben er een bloedhekel aan en blijven zo bij de aardbeien weg.





Weer schuilend voor de regen zag ik vanuit mijn huisje dat de eerste vroege aardappel al boven komt piepen. Dit betekend dat ik nu extra moet opletten voor nachtvorst of vorst aan de grond. Want daar kunnen de jonge plantjes niet tegen en dus zal ik het dan moeten afdekken met vliesdoek. Ik ben zo benieuwd of ik de smaak van de “Eerstelingen” nog herken. Vroeger waren dat de eerste nieuwe aardapppelen die bij ons thuis op tafel kwamen. Mijn vader wist precies bij welk keuterboertje hij ze kon kopen en wanneer.




Weet je wanneer de beste tijd is om je aardappelen te poten?
De vroege rassen worden gepoot als de sering begint te bloeien.
Middelvroege rassen als de sering bloeit.
En de late rassen gaan in de grond als de sering bijna is uitgebloeid.


Deze week kreeg ik van een kennis een foto van mijn oude moestuin om te laten zien hoe mijn tuin er nu bij ligt.
Op mijn vorige tuin had ik een aspergebed van vijf meter lang. Deze zie je links op de foto. 
Na een paar jaar oogstte ik hier zoveel asperges van, dat mijn zoon ooit vroeg of ik ook nog andere groenten kweekte op de tuin.
Op mijn huidige tuin wilde ik persé weer asperges kweken al wist ik dat dit op kleigrond niet zo makkelijk gaat als op de zandgrond van mijn vorige tuin.
Toch heb ik vorig jaar een aspergebed van 2.70m aangelegd. Een poosje terug heb ik grond gemengd met moestuingrond en champost om hiervan een rug over het aspergebed te maken.
Terwijl ik op facebook rondom mij heen hoorde dat er al asperges werden geoogst, was er bij mij nog niets te zien.
Nu moet ik eerlijkheidshalve wel vertellen, dat er ook geen plastic over het aspergebed was getrokken. Dit omdat toen ik de wortelen ernaast wilde zaaien en het zaaibed klaarmaakte, zag dat de grond glom van het vocht. Ik ging er van uit dat mijn asperges wel eens weggerot zouden kunnen zijn in de voorbije natte winter.
Maar zaterdag zag ik de eerste aspergekoppen voorzichtig boven de grond uit piepen. Ik heb ze maandag pas geoogst, want och, drie asperges….. Toen waren het er uiteindelijk zeven stuks geworden. Die heb ik vandaag met mijn zoon gedeeld
Ik schrok hoe hard de grond van de rug was. Volgend jaar moet ik dus nog veel en veel meer compost en moestuingrond toevoegen, of enkel moestuingrond gebruiken om een aspergerug te maken.






De gewone groene warmoes of snijbiet was doorgeschoten. Ik zaai nooit spinazie omdat dit zo snel doorschiet, daarvoor in de plaats zaai ik altijd gewone warmoes. Maar dit jaar was dit toch ook doorgeschoten. Gelukkig heb ik dit jaar voor het eerst sinds jaren spinazie gezaaid in de koude bak. De doorgeschoten warmoes heb ik afgesneden en bij een neef gebracht die cavia’s heeft.

Voor hemzelf heb ik snijbiet met gekleurde stelen gesneden. Ik heb er maar een bereidingswijze bij geschreven zodat hij er zelf ook lekker van kan eten. 




Het komkommerkruid zag ik al volop bloeien. Vorig jaar had ik hier heel veel planten her en der van in de tuin, nu maar op een plaatsje. Maar het is er niet minder mooi om. 









En tussen de omheining stond een klaproos die tevoorschijn kwam bij het wieden.






 

Thuis in de voortuin heeft mijn stamroos ook al een bloemknop en staat de sering in bloei. De Calla in de smalle strook grond die ik mijn zijtuin noem, duwt de tegels omhoog. Hier moet ik ook dringend iets aan doen.





Op zondag ben ik opnieuw naar de tuin gegaan. Ik wilde mijn bonenrek plaatsen maar ook sproeien dus ging mijn 2-takt-pompje mee in de auto.
Waar het bonenrek moest komen was de grond nog hard en bedekt met heel veel onkruid en zevenblad. Dit heb ik eerst verwijderd. Vervolgens kwamen kleine meid en haar vader aangefietst. Wat was ik blij dat haar papa even dat stukje grond voor mij ging omspitten.
Op dat moment kwam mijn zoon palen brengen. Een poosje terug belde hij of ik balken kon gebruiken, hij had ze in lengtes van twee tot bijna vier meter. Na enig nadenken heb ik toen “ja graag” gezegd. Ik zag die balken al als basis van mijn bonenrek.
Maar hij bracht er niet twee, maar vier mee van 2.50m lang. Mooie stevige balken. Samen hebben de mannen de palen voor mij in de grond gezet.
Daarna heeft zoonlief mijn pomp aangeslingerd. Dit lukt mij niet. Ik heb spijt dat ik bij aankoop niet heb gekeken naar een pomp met kick-starter. Dus alles heeft flink water gekregen op de tuin. 




De egyptische ui of etage-ui maakt al broedknolletjes in de top van zijn stengel. Deze uien heb ik als een van de eerste gewassen gezet toen ik deze tuin kreeg. Volgend jaar een nieuw rijtje uitjes uitzetten als "verjongingskuur".










Na alles te hebben opgeruimd en de bladeren van de bloemkolen met wasknijpers bijeen gebonden te hebben, ging ik moe maar voldaan naar huis.











En toen was het maandag. Ik was nog moe van twee dagen op de tuin werken. Ik heb echt heel veel energie en kracht ingeleverd met mijn ziek zijn. Maar opgeven is geen optie: niet wat ziek zijn betreft maar ook niet wat de tuin betreft. Dus de auto weer gestart en naar de tuin gereden.
Hier ben ik aan frambozenhoek begonnen. De grond was keihard en naast wat onkruid stond er heel veel opgekomen papaver in. Maar ook zevenblad……. Een hele emmer vol heb ik weer verwijderd. Als ik dat toch zou moeten verwerken om op te eten……. Ik krijg al buikpijn bij de gedachte.
Maar mijn frambozenhoek is weer toonbaar. Ik zag de eerste bloesembeginselen al aan de Braamboos komen. Dat word straks weer heerlijk snoepen van de zoete vruchten.
Ook langs de koude bakken heb ik het onkruid verwijderd en de grond losgemaakt.

Aan de palen die de mannen in de grond hadden gezet, heb ik mijn bonengaas bevestigd. Iemand vroeg mij om foto’s maar ik kan de post niet meer vinden en weet niet in welke groep dit was. Maar even in de gaten houden de komende dagen. 



Nog even twee sla-plantjes en twee stuks ijssla uitgezet tussen de peulenrekken. Ook hier weer een vuurwerkkooi over gezet tegen de duiven.



En toen oogsten…..  Spinazie uit de koude bak, een paar bladeren van de gekleurde snijbiet, een bloemkooltje, een verdwaald preitje, de laatste andijvie die intussen op doorschieten stond en die asperges. Maar liefst zeven stuks staken hun kopje door de harde grond.


Gisteren heb ik niets gedaan. Ja bij moeten tanken. Mijn hele lijf deed pijn. Ik kon er zelfs niet van slapen. Ook nu nog pluk ik de wrange vruchten van drie dagen werken in de tuin. Maar het was de moeite waard. Ik ben weer bij met mijn werkzaamheden.


Gisteravond heb ik al mijn losse kladblaadjes met tips en trucs bij elkaar geraapt en alles op ABC in een map geordend.
Kleine meid vroeg zich af of ik geen lamme arm van het schrijven kreeg. Die had ik al van in de tuin werken maar nu heb ik alles mooi geordend. Binnenkort tabbladen met abc er tussen doen en ik heb een mooi naslagwerk voor mijzelf.



Vanmiddag zijn kleine meid en ik nog even op de fiets naar de tuin gereden om de wortelbedden te gieteren. Ik hoop dat de zaadjes binnenkort toch echt gaan kiemen, ik heb ze al opnieuw gezaaid.


Na het uitlaten van mijn hondje, ben ik nog even in de kas geweest en waar nodig even water gegeven.
Ik zag dat de Nicotiana en de Malope niet zijn opgekomen. Dit was vorig jaar ook zo. Dat zaad kan ik dus weg doen, er zit geen kiemkracht meer in.
Maar helaas is ook de boerenkool niet opgekomen. Die moet ik opnieuw zaaien.





Mijn twee soorten prei heb ik vorige week overgezet in andere grond omdat de tere sprieten geel werden door gebrek aan voeding. Of ze het gaan redden weet ik nog niet. Misschien ook maar even opnieuw zaaien deze week.







 
De meeste peultjes zijn reeds gekiemd in de kas, maar de erwten op de tuintafel doen nog niets. Daar moet ik dus nog even wat geduld voor hebben. Met de koude nachten zal het ook minder snel gaan dan in de kas. Alhoewel het gisternacht in de kas ook maar 5°C is geweest. Doch daar warmt het overdag sneller op dan buiten.





Deze week ook weer eens als antwoord op de vraag in een moestuingroep wat nu een fijn moestuinboek zou zijn voor beginners. Ik heb er verschillende en de boeken die ik zelf het meest fijn vind en regelmatig nog even raadpleeg maar weer eens op de foto gezet en gepost. 









Ik heb de afgelopen tien dagen maar liefst 104 foto's gemaakt op de tuin zag ik. Ik kan ze niet allemaal plaatsen, maar een paar kan ik je toch niet onthouden: foto van mijn bloemkool. De eerste keer dat dit is gelukt op deze tuin.











 Vrolijk welkom bij de ingang van mijn tuinhuisje.










Rabarberblad als mulch tussen de net uitgezette spruiten.








Bloeiende broccoli voor de bijtjes en de hommeltjes. En omdat het zo mooi is.





Zoals je ziet, heb ik sinds mijn vorige blog heel wat werk in de moestuin gedaan. En er is nog zoveel te doen.

Ik wil mijn boerenkool opnieuw zaaien. De africanen zijn ook nog niet gezaaid en die wil ik tussen mijn koolplanten uitzetten als afleiding voor de koolvlieg.
Even kijken of het nodig is om de prei nog eens te zaaien of dat de overgezette sprietjes gaan aanslaan in hun verse grond.
En langzaam aan moet mijn kas leeg zodat de tomaten er half mei in kunnen. Daarvoor zal ik eerst de grond nog moeten bewerken en bemesten. Nu staan er de radijzen, raapsteel en bietjes in.

En er is nog zoveel meer te doen deze maand in en rond de moestuin....

De moestuin in april

De lente is een feit, ook in moestuinland. April is voor de moestuin de maand van het uitbreiden; nog meer zaaien en het uitplanten van de plantjes die je binnen hebt opgekweekt. Heb je niet voorgekweekt, dan kun je in tuincentra nu ook volop kruiden- en groenteplanten kopen.

Wat zijn de moestuinklusjes in april?
  • Laat plantjes, voordat je ze uitplant, minimaal een week rustig aan de buitentemperatuur wennen.
  • Zet ze op een beschutte plek en haal ze ’s avonds naar binnen.
  • Blijf deze maand ook goed het onkruid in het zaaibed wieden.
  • Neem ook alvast maatregelen om je plantjes te beschermen tegen ongedierte. Denk daarbij vooral ook aan milieuvriendelijke maatregelen, zoals netten of het aantrekken van nuttige vogels en insecten.

Wat kun je in april in de moestuin zaaien?

·         In april kun je een heleboel nieuwe groenten in je moestuin zaaien:
bietjes
kervel
broccoli
– rode kool
– koolrabi
– maïs
– peterselie
knolselderie
– ijsbergsla
aardappel

Wat kun je in april in de moestuin oogsten?

April is aspergemaand, de groente kan nu geoogst worden. Ook snijsla kun je aan het eind van de maand uit de moestuin halen.

Wat kun je in april op de vensterbank voorzaaien?

April is een goede maand om groenlof binnen te zaaien. De groente is niet zo bekend, maar daarom juist leuk om zelf te kweken. Groenlof ontkiemt vanaf 15 à 17 °C. Bij lagere temperatuur schiet de groente door.

April moestuintip

Schaf koolkragen aan of maak ze zelf. Ze zorgen ervoor dat de koolvlieg geen eitjes af kan zetten aan de voet van koolplantjes.