Het
leven gaat niet altijd over rozen, maar paardenbloemen zijn ook mooi.
Vorige keer vertelde ik dat mij is gevraagd om de moestuin
bak op mijn werk te onderhouden. Dit gaat niet door: te weinig tijd en de directie
heeft andere plannen met de moestuinbak. Ik kan niet zeggen dat ik dat jammer
vind, in tegen deel: het zou mij wel erg veel tijd kosten. Wel is het jammer
voor de bewoners, maar ik hoop dat er een goede invulling wordt gegeven aan de
bak.
Precies een maand geleden plukte ik een handje vol
aardbeien. Oh wat waren ze heerlijk zoet. Net als de frambozen en de eerste zwarte bessen.
Op 6 juni heb ik de eerste braambozen geplukt. Ook heb ik die dag maar eens flink water gegeven. Mijn gieter
draaide overuren en de regentonnen raakten leger en leger.
De peulen die ik wel 4x opnieuw heb
gezaaid gaven ook een tiental peulen.
Die week had ik via facebook gevraagd wat toch die ene plant
in de moestuin was: gewenst of ongewenst kruid: onkruid dus. Het bleek het
Jacobskruid te zijn welke erg giftig is voor paarden, maar een waardplant
voor de Jacobsvlinder. Van alle kanten kreeg ik het advies om deze plant snel
te verwijderen.
Toen ik die dag naar huis wilde zag ik een bijzondere vlinder.
Nog nooit had ik een dergelijke fladderaar gezien: rood met zwart. Zo mooi…..
het bleek de Jacobsvlinder. Deze vlinder komt enkel daar voor waar het
Jacobskruid staat. Je begrijpt dat er nog steeds Jabobskruid in mijn tuin voor
komt.
Maar ook andere bloemen schreeuwen om aandacht van de
insecten…… er is zoveel kleur in de tuin nu.
De voorgezaaide spruiten, broccoli en koolraap heb ik
uitgezet in mijn kolenkooi. Ondanks dat men op het tuinencomplex zegt dat er geen koolduiven zitten heb ik toch regelmatig wat duiven zien langs komen. Maar in de kolenkooi staan ze veilig.
Onder de andijvie zaten heel veel naaktslakken. Zoveel had
ik nog nooit onder een plant gezien. Het was een hele samenscholing. En
aangezien ik een samenscholingsverbod voor naaktslakken had in gesteld, heb ik
ze gevangen en het land uit gezet.
Wat was ik daarnaast die dag nog druk met het zaaien van
Borlotti, Purple Queen, boterbonen, Monstrans, erwt en peul. Ik was weer even
compleet in de bonen.
Radijs werd bijgezaaid en de voorgezaaide courgette kreeg
een prominente plaats in de tuin.
De coloradokevers die massaal mijn land binnen kwamen en
asiel vroegen, werd de toegang geweigerd en zij die er toch waren werden met
straffe hand afgevoerd.
Donderdag 7 juni was het ’s morgens om 07.00u al flink warm.
De zon had er zin in. het werd die dag maar liefst 28 graden bij een wisselende
bewolkte hemel.
Het was die week de week van de bijzondere vlinders: want in
de zijtuin bij mijn huisje zag ik een prachtige blauwe vlinder.
Het was al te laat, maar de dahlia’s wilden toch echt de
grond in en zo zat ik ’s avonds laat nog op mijn knieen in de tuin om de
knollen alsnog in een bedje van losse grond te leggen. Veel knollen waren al
verdroogd maar intussen is toch ongeveer de helft opgekomen.
Tja, mijn moestuin is te klein, dus heb ik landje-pik gedaan
in de zijtuin waar ik boerenkool, andijvie basilicum en zonnebloemen heb gezet.
Vijf dagen nadat ik de dahliaknollen in de grond heb gedaan,
steken de eersten hun kopje boven de grond.
De volgende dag was een verademing: het was algemeen bewolkt
weer en de temperatuur was gedaald tot
19 graden. Het voelde echt koud aan.
Die week ging het op donderdag motregenen. Maar zo weinig
dat de grond droog bleef, je voelde het slechts als je buiten was. Ik denk dat
de miniscule druppels tijdens hun weg naar de aarde reeds verdampten. De
laatste regen was van 29 mei toen in de buurt van mijn tuin hele fabriekshallen
onder de regenval bezweken.
Ik wilde weten wat het temperatuurverschil was in de kas bij
een open en een gesloten deur. Bij een gesloten deur was de temperatuur ’s
morgens om 06.00u 20 graden. De nacht er op was het bij een open deur 15 graden
op het zelfde tijdstip.
Mijn buurvrouw van in de 90 kwam mij een paar tomatenplanten
brengen. Haar zoon kweekt tomaten en zij had hem om een paar planten gevraagd
om mij te kunnen geven. “De boerin” noemt zij mij omdat ik altijd met planten
en stekjes in de weer ben. Het was een Roma-tomaat, een Minibell en een Super
Sweet 100 F1 die ik kreeg. De Super Sweet kreeg een plaatsje in de kas. De twee
anderen mochten in de vierkante meter bak van de kleine meid.
Zondag 17 juni, vaderdag. Ik hoorde de wind door de
schoorsteen toen ik in bed lag. Het voelde gewoon weer koud aan. De moestuingrond veranderde
langzaam in een dorre sahara. Daarom heb ik geprobeerd om de wet van de
communicerende vaten toe te passen en probeerde op deze manier te irrigeren.
Doch het waren eigenwijze vaten en het lukte niet echt.
Mijn komkommerplanten mochten die dag een veilig thuis vinden tussen
de hoge peulen.
Die maandag heb ik dus maar van arremoede en aanhoudende
droogte een 2takt waterpomp aangeschaft. De bijbehorende koppelingen en slagen
maakten het een duur grapje. Dankzij de zoomsproeier kan ik de hele tuin in een
keer sproeien zonder alles te moeten verzetten. Ik hoorde volgens mij slurpende
geluiden uit de droge grond komen……
Op 27 juni, een week na de langste dag ben ik tot ’s avonds
22.00u op de tuin geweest. De eerste spercieboontjes kon ik al oogsten; precies
genoeg voor een persoon.
En nog steeds zou er geen regen
komen. "Droog, droger, droogst" kopte het Brabants Dagblad die dag.
Die avond heb ik de pomp weer aangezet want het zag er dus naar
uit dat de temperaturen enkel zouden stijgen. Na een half uurtje werd mij gevraagd om te stoppen omdat er ergens in de
buurt een kleine niet kon slapen. Gelukkig had ik toch de tijd gehad om flink
te sproeien.
De Obama aardappelen beginnen reeds gele bladeren te
krijgen. Die willen dus de grond uit. Daarom ben ik afgelopen zaterdag maar
begonnen om vast een rijtje Obama te rooien. Het waren met recht vroege
aardappelen toen ze om 07.30u in de mand lagen.
Toen had ik de smaak te pakken en heb spinazie en snijbiet
gesneden. Een courgette geoogst en een vergiet vol sperciebonen geoogst.
In de
hoop dat de kracht van de plant naar de knollen zou gaan, heb ik bij de
aardappelen de zaadbollen er uit geknipt…..
En dan is het alweer juli.
Ik heb 2 slaplantjes van het ras Zwart Duits in de tuin
gezet met een ring van plakkruid er om heen omdat dit tegen de slakken zou
helpen. ’s Avonds was ik druk om de oogst van gisteren diepvriesklaar te maken.
Gisteren heb ik de tuin maar weer gesproeid. Een uur lang.
Maar toen ik vervolgens keek hoe diep het water de grond was ingedrongen bleek
het slechts 2 centimeter te zijn. Het is zo vreselijk droog momenteel.
Ik hoorde dat er in 1976 en in 1984 ook zulke vroege droge
hete weken zijn geweest. Momenteel geldt er in België en in Oost-Brabant een sproeiverbod. De
belgen wordt zelfs geadviseerd om samen onder de douche te gaan……. Tot diep
volgende week blijft het droog zeggen de weervoorspellers. Het wordt tijd dat
we Jan Pelleboer weer even kunnen raadplegen…. Die voorspelde elke week wel een
buitje regen….
Minister Kraai heeft een ander departement toegewezen
gekregen en houdt nu de druiven nauwlettend in de gaten.
Met een notitieboekje erbij waarop ik even wat gevonden weerspreuken heb genoteerd, ben ik even de maand oktober doorgelopen..... 
