11 maart 2021......
Het is bijna 3 maanden geleden dat ik een blog schreef. Tijd voor een nieuw schrijfsel, tijd voor een nieuw moestuinjaar.
Bij ons op het complex begint het moestuinjaar op 1 maart. Al 38 jaar lang. Vanaf die dag zag je weer wat leven in de brouwerij op ons tuinencomplex. Mensen die ik de hele winter niet zag, komen nu weer naar de tuin "om even lekker te rommelen". Voor hun begint het moestuinjaar ook echt op 1 maart.
Kijk ik op facebook, dan zie ik foto's voorbij komen van bonen die al begin februari zijn gezaaid, van pompoenen die in januari in potjes zijn gestoken. De bijbehorende vragen zijn in de trant van: "help, mij tomaatjes zijn zo sprieterig, wat nu?", of "mogen mijn pompoenplantjes al naar buiten, want ik heb geen plaats meer op de vensterbank?" en "is het normaal dat mijn boontjes zo lang worden en dan gaan hangen?"......
Ik probeer ook wel eens wat, maar toen ik nog een "groentje" was op moestuingebied, hield ik me aan wat op de zakjes stond wat betreft zaaimaand en manier van zaaien.
Nu probeer ik ook wel eens wat.
Zinnia's zaaide ik in februari in huis. Om ze vorige week in de koude kas te zetten.... met als gevolg, dat 5 van de 10 overleden zijn, het was er te koud.
Nee dan deden mijn gestekte kamerplantjes het beter. Die zijn intussen naar het plaatselijk plantenasiel gebracht van waar uit ze een nieuw thuis krijgen.
Dit voorjaar zou ik er een stuk tuin bij krijgen, doch die kwam al in december vrij. Net te laat om nog omgespit te kunnen worden. Ook had ik geen paardenmest meer om in de spitvore te doen.
Maar in janurai heb ik het stuk omgespit en er vervolgens champost over uitgestrooid. Ik had hier speciaal een hoopje voor bewaard. De grond was grijs, was hard, en zonder pieren. Deze week zag ik de pieren...... jippie....
Op het voorste stuk staan allerlei kleinfruitstruiken: aalbessen, kruisbessen, bramen en een framboos die vier verschillende kleuren framboos moet geven.
Dit stukje fruittuin heb ik aangevuld met de braamstruik uit de kas en met de druivenstruik welke ook in de kas stond. Want die kas is mooi, maar bestemd om voor te kweken en voor mijn tomaten deze zomer.
Thuis had ik achter het huis ook een glazen kas sinds drie jaar. Deze heb ik verkocht om de kas op de nieuwe tuin te kunnen betalen. Helaas moet ik zien dat ik deze zomer het dak weer goed krijg. De helft van de dakplaten is gezakt waardoor er een opening in de nok is ontstaan. Omdat er geen merk bekend is, moet ik eerst uitzoeken waar ik de glasclips vandaan ga halen die de glasplaten op hun plaats moeten gaan houden.
Intussen is deze kas wel al volop in gebruik om voor te kweken. Helaas had dat heel wat voeten in de aarde, niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk........
De grond in deze kas was hard, kei hard en droog. Maar vooral arm. Arm aan voedingsstoffen, rijk aan troep. Plastic, hout, stoeptegels, gebroken serviesgoed, touw, plastic tassen en zeker een paar honderd doorgeknipte tayrips kwam ik tegen in de grond bij het omspitten.
Dat omspitten ging niet zomaar, heel wat water heb ik vanuit de regentonnen in de kas laten lopen. Met emmers liep ik steeds weer naar de oude tuin om daar water uit mijn tonnen te halen en die in de kas leeg te kieperen, in de hoop dat de grond minder hard zou worden en dat de spa er in kon.
Het werkte. Ik heb zeker 30 cm diep de grond afgegraven en buiten de kas op een hoop gelegd. Minitieus elke hap grond nagekeken op ongerechtigheden.
Daarna heb ik er een dunne laag verse paardenmest in gereden. Hierover kwam een nieuwe laag grond uit de tuin. De stoeptegels die ik eerst uit de kas haalde, heb ik er weer ingelegd zodat ik een pad kreeg met twee smalle zijpaadjes. De kas is vierkant en de deuropening zit niet in het midden, dus kwam het hoofdpad ook niet in het midden. Het ziet er misschien raar uit, maar volgens mij gaat dit voor mij werken, ik kan later in het jaar via die zijpaadjes makkelijk bij elke tomatenplant komen. Maar de tijd zal uitwijzen of ik het goed heb bedacht, of dat het alsnog anders zal moeten.
Via een verkoopgroep op FB kwam ik betaalbare biertafels tegen. Dus ging ik met mijn kleine autootje op pad naar Mariaheide om twee biertafels op te halen. Met wat wrikken en duwen paste het precies en kon de achterklep ook nog dicht. Nu staan ze met de oude biertafel die ik al had, als kweektafels in de kas. Als eind mei de tomaten in de kas komen, kan ik de biertafels opklappen en op hun kant tegen de zijwand zetten. In de volle grond tussen de zijpaadjes zaaide ik raapsteeltjes en spinazie..... De kas wordt goed gebruikt, al zeg ik het zelf.
Niet alleen in de kas kwam ik van alles tegen, ook in en rond het tuinschuurtje lag van alles: het ijzeren frame van een partytent, uit elkaar gevallen houten fruitkistjes, rollen gaas die plat gestampt waren, tomatenspiralen, hout, stenen, ijzeren palen van verkeersborden.......
Die ijzeren palen zijn loeizwaar. Ik heb ze intussen in de grond gezet. Hiertussen komt nog ijzerdraad om de druif die uit de kas is gekomen langs te leiden. Maar nu wiebelen de palen nog te veel om de draad te kunnen spannen. Dus dit is een klusje dat later komt.
Die druif had ik trouwens gesnoeid en de stekken in potten met grond uit de tuin gezet. Ook weer een probeersel om te kijken of het zou lukken..... Ik heb de potten in de woonkamer gezet en warempel, de meeste takjes hebben bladeren gekregen die inmiddels al groter zijn dan op de foto.
Ik sprak over paardenmest. In een eerdere blog schreef ik hoe moeilijk het is een boer te vinden die paardenmest wil komen brengen. Ja, ik kan het overal ophalen, maar zonder trekhaak aan de auto is dat best lastig. Twee jaar geleden kreeg ik eenmaal een vrachtje paardenmest van het paardenmeisje die twee vaste afnemers heeft op ons complex.
Maar nu heb ik mijn eigen paardenmeisje gevonden. Elke week krijg ik een aanhangertje vol met verse dampende paardenmest. Ik heb intussen al twee bakken vol, een op de oude tuin en een op de nieuwe tuin. En medetuinders staan in de rij. Femke, zo luidt de naam van het paardenmeisje, hoeft niet bang te zijn dat ze haar mest niet kwijt kan, want er zijn nog zes tuinders die graag haar dampende mest willen. De paarden van Femke staan op stro, en zelfs toen er sneeuw lag, dampten mijn mestbakken.
Over sneeuw gesproken......
Bij mijn deur lag een soort van dijkje van maar liefst ruim 70cm hoog. Ik kon niet bij de poort komen.
Op mijn werk kwam een hongerige fazant dichtbij het raam op zoek naar voedsel. In het verleden hadden wij een kanarie op de afdeling. De kanarie is er niet meer, maar er was nog een restantje graan. Misschien niet het ideale voedsel voor een fazant, maar er werd gretig gepikt in de sneeuw.
De sneeuw bracht ook veel plezier. Op de foto is het niet zo goed te zien, maar vanaf de dijk bij mijn huisje was er volop sneeuwpret. In volle vaart gingen de meest vreemdsoortige sleeën van de hoge dijk af naar beneden. Plastic sleetjes, traditionele houten sleetjes. Maar ook met een stuk karton of op een kussen in een vuilniszak kan je prima naar beneden glijden. Tot zelfs een oude motorkap werd gebruikt als slee..... Het was dagenlang een feest bij de dijk tot dat de sneeuwpret werd verruild voor schaatspret aan de andere kant van het dorp. Deze ouderwetse winterse dagen hebben in ieder geval voor heel veel plezier gezorgd.
De erwten en peulen heb ik in januari al voorgezaaid in potjes. Omdat het al wat ouder zaaigoed is, heb ik best dik gezaaid.
Intussen is er slechts hier en daar een erwt of peultje opgekomen en heb ik opnieuw gezaaid. Komt dit ook niet op, dan heb ik nog nieuw gekocht zaaigoed. Het is echt nog niet te laat om op nieuw te zaaien.
Omdat ik best wat woelmuizen op de tuin heb, zaai ik niet meteen in de volle grond, maar zaai ik in potjes in de koude kas.
Ook de tuinboon Major Witkiem die ik zaaide, was oud zaaigoed en van de 16 potjes kwamen er slechts drie op.
Maar de tuinboon Leidse Hanger is al gezaaid uit vers zaaigoed. Hopelijk komt het met dit zaad wel goed. Ik hoef maar een paar planten te hebben, want zo vaak eet ik geen tuinbonen.
In de woonkamer heb ik in februari paprika gezaaid. In een tray met 27 gaten. Helaas zijn er maar 12 zaden ontkiemd. Dus die heb ik weer bij gezaaid. Maar ze staan nu op de slaapkamer waar het een stukje koeler is dan in de huiskamer. Komende week ga ik ze opnieuw in de huiskamer zaaien want het lijkt er op, dat het niet veel bijzonders gaat worden.
Op de voorgrond de zinnia's waar ik al over vertelde.
Twee weken geleden heb ik op mijn oude tuin de composttonnen verplaatst. Met het uitscheppen van de half verteerde compost kwam ik een vork tegen. De vork die ik al maandenlang mistte in mijn besteklade. Ik heb een zes-persoons bestek en op die zesde vork greep ik toch regelmatig mis als de andere vorken in de vaatwasser stonden. Maar nu is het tafelzilver weer compleet 😀.
Op de nieuwe tuin bevind zich een houten compostbak. Nadat alle troep als ijzer, plastic emmers, rotte palen, en stukken gaas reeds eerder waren verwijderd, ben ik deze week begonnen om deze composthoop om te zetten. Ik weet dat in deze bak vier jaar geleden de toenmalige tuinder zijn champost bewaarde. Hij wilde die helemaal verteerd hebben alvorens die over de tuin uit te rijden. De huurders na hem, hebben in de bak alle afval gegooid die ze tegen kwamen. Ik heb geen foto van hoe de bak was. Op de foto hiernaast was ik bijna klaar.
Net als in de kas, kwam ik van alles tegen: melk- en sappakjes, ijzeren pinnen, plantenlabels, potjes, binddraad, touw en tayrips. Het aantal stukjes oranje touw en het aantal tayrips wedijverden in hun aanwezigheid. Als ik niet zeker een honderd stukjes oranje touw er uit heb getrokken, dan toch zeker een paar honderd tayrips. Het was me het klusje wel. Maar het leverde naast een hele berg afval die ik nog moet afvoeren, ook mooie grond op. De champost van vier jaar geleden was pikzwart. Die heb ik met de rest van de compost gemengd. Alles wat nog niet verteerd was in deze bak heb ik er uit gelaten. Dat waren voornamelijk dikke koolstronken en droge takken. Hier zie je wat er uit kwam toen ik net was begonnen. In de zak ging meteen het plastic.
Maar nu is ook dit klusje geklaard.
Volgende klus is het dak van het tuinschuurtje. Hierop liggen een soort betumen golfplaatjes. Die zijn stuk. Ik hou mijn hart vast nu na de storm van vandaag..... Ze lagen los op de dakplanken. Ik had ze al verzwaard met stenen. De stenen die ik overal heb gevonden op de tuin en hiervoor goed van pas kwamen. Maar of het voldoende was met deze wind weet ik niet. Zoonlief had al een grote lap EPDM meegebracht. Maar omdat hij regelmatig een aantal weken in het buitenland zit voor zijn werk, is het er nog niet van gekomen om het dak met de EPDM te dichten. En dit is een klusje dat ik niet zelf kan. Maar hij beloofde dat dit zo snel mogelijk wordt opgelost.
Maar eerst ga ik de rotzooi onder het afdakje naar de milieustraat brengen. Onder het afdakje van genoemd tuinschuurtje ligt ook van alles.
Komende week ga ik alles uitzoeken. Want ook hier ligt het nodige plastic, ijzer en hout.
De afgebroken houten palen en het plastic kunnen met de rommel uit de compostbak worden afgevoerd. Even kijken wanneer ik de mijn auto een dag kan ruilen met die van mijn zoon. Hij heeft er een trekhaak onder en dat is wel zo handig.
Maart, een nieuw moestuinjaar... Het begint eind deze maand voor mij met het zaaien van de tomaten in de kweekbakken in de huiskamer. Dan moeten eerst de potten met de druivenstekken naar de kas om ruimte te maken. Want mijn huisje is immers piepklein.
De andijvie ga ik op slaapkamer zaaien. Of misschien in de koude kas. De sla kan ik daar binnenkort uitplanten. Die had ik gezaaid op de vensterbank in een bakje van de chinees. Toen ik ze kon verspenen, heb ik ze in een tray gezet. Nu zijn ze groot genoeg om te worden uitgeplant onder de biertafels in de kas. Ik zaaide vijf soorten, dus dat worden vele smakelijke en kleurige salades. Op de foto heb ik ze net verspeend naar de tray.
Maar in maart kan er al zoveel worden gezaaid aan groenten en bloemen, ik ga me uitleven na volgende week. Eerst komen de verkiezingen. Ik zit twee dagen op het stembureau als stembureaulid. Dit zijn twee lange dagen. Van 07.00uur tot 21.00uur de ene dag, en van 07.00uur tot 01.30uur de tweede dag omdat dan ook het tellen van de stemmen er bij zit. Dan donderdag uitslapen en uitrusten en mijn hondje ophalen van haar logeeradres bij mijn vriendin.
En daarna...... dan ga ik los met de zaden. Dan is naar ik hoop ook de tuin volledig omgespit zodat ik alles kan glad maken en de moestuinbedden kan uitzetten.
Oh ja, de pootaardappelen die ik begin december bestelde, zijn gisteren geleverd. De vroege soorten mogen vanaf half april in de grond.
Er zijn twee vuistregels voor het poten van de piepers:
- De vroege aardappelen worden op de 100ste dag van het jaar gepoot. Dit is 10 april, soms 11 april als er een schrikkeljaar is.
- De tweede vuistregel is er een die mijn opa hanteerde:
- de vroege aardappelen poot je als de sering bijna bloeit
- de middelvroege piepers mogen in de grond als de sering in bloei staat
- de late rassen worden gepoot als de sering bijna is uitgebloeid.
Noot: de sering staat bijna in bloei tegen half april...... en valt dus samen met de 100ste dag!
Nu moet ik wel op zoek naar een sering. De sering die hier in de wijk stond, is bijna met de grond gelijk gemaakt zag ik laatst, dus ik zoek nu een andere sering in de buurt om de tijd te zien wanneer mijn aardappelen de grond in mogen. "Koop er dan zelf eentje voor in je tuin", opperde mijn zoon. Maar die bloeit dan dit jaar niet, of de bloei is voorgetrokken en geeft een vertekend beeld. Maar er zal toch wel ergens in Kerkdriel nog een sering te vinden zijn? Ik heb mijn hondje al beloofd, dat we nieuwe routes gaan lopen tijdens het uitlaten om een sering te vinden. Gelukkig heb ik nog even de tijd. Het is nog lang niet de 100ste dag als is dat al over 30 dagen want het is vandaag de 70ste dag van het jaar.
Maart 2021.... een nieuw moestuinjaar......
Met heb begin van dit nieuwe moestuinjaar werd ik ook gevraagd om deel te nemen als secretaris in het bestuur van onze vereniging.
Ook hier was ik al druk mee. Er zijn diverse bestuurswijzigingen nog niet doorgevoerd bij de Kamer van Koophandel. Dit gaan we meteen even rechtzetten.
Bij de AVVN, het overkoepelend orgaan voor volkstuiders en volkstuinverenigingen mijn licht opgestoken over diverse zaken die voor ons van belang kunnen zijn. Hier gaan we als bestuur ook mee aan de slag.
En de eerste bestuursvergadering hebben we inmiddels al belegd in de open lucht op de tuin. Want het diende wel Corona-proof te gebeuren. Dus ook de eerste notulen zijn al gemaakt en verzonden.
Nee, ik hoef me het komende moestuinjaar niet te vervelen. Het wordt een razend druk, maar ook harstikke leuk moestuinjaar. En dat we allemaal weer een mooie oogst mogen hebben.
De moestuin in maart
Rol je mouwen maar op, want in maart gaat het moestuinseizoen echt van start. We kunnen al wat gewassen zaaien en er valt zelfs al wat te oogsten!
Wat zijn de moestuinklusjes in maart?
- Maak het zaaibed gereed. Waar nodig hark je het nog een keer voor een fijne structuur.
- Zorg voor voldoende voeding in de bodem, maar gebruik geen zware bemesting; daar kunnen kiemplantjes niet tegen.
- Direct na het zaaien geef je water, maar wel met beleid. De zaadjes kunnen anders wegspoelen.
Wat kun je in maart in de moestuin zaaien?
In maart kun je de volgende gewassen al in de moestuin zaaien: spruitjes, raapstelen, radijs, rapen, snijbiet, spinazie, tuinkers, herfst- en winteruien, wortelen, kapucijners, doperwten, peultjes, postelein en prei.
Wat kun je in maart op de vensterbank voorzaaien?
- Ook in deze maand kun je op de vensterbank al voorzaaien: andijvie, aubergine, kervel, komkommer, broccoli, koolsoorten, paprika, pepers, peterselie, postelein en prei.
- Voor het vensterbanktuinieren kun je allerlei bakjes en potjes gebruiken. Erg handig zijn turfpotjes, die je straks met pot en al in de grond kunt zetten.
Wat kun je in maart in de moestuin oogsten?
Het is wat vroeg, maar er valt al wat te oogsten uit de moestuin: vroeg gezaaide spinazie, de eerste rabarberstengels, waterkers, tuinzuring, sla en radijs.
Maart moestuintip
Is de grond nog net iets te koud, maar wil je toch al buiten zaaien? Warm de grond snel op door hem tien dagen lang af te dekken met een stuk doorzichtig plastic.
