Herfst, dus bladeren, heel veel bladeren...

Het is nu oktober. De herfst is in alle facetten te zien. In park en bos kleuren de bomen geel, bruin of rood. Onder de bomen ligt een dikke deken van bladeren. De gemeentelijke groenvoorziening heeft het druk met het plaatsen van bladkorven. Jammer dat er meer in gaat dan enkel blad. Hele takken verdwijnen in de korven. Jammer, want je zou daar zo maar heel veel blad uit kunnen scheppen.....
"Blad uitscheppen?" hoor ik u bijna denken. Ja, blad is ideaal om te mulchen op de leeg gekomen groentebedden. Het houdt de warmte nog een poosje in de grond. Hierdoor zal het bodemleven nog wat langer doorgaan alvorens in winterrust te gaan. Het blad dient ook als voedselbron voor dit bodemleven. Zij zetten het blad om in mest. Daarbij wordt het ook in de bodem getrokken, wat de bodem lekker luchtig en humusrijk maakt. Wat wil je nog meer?

Ik het park vlak bij mijn huis, heb ik 9 zakken bladeren verzamelt. "Je bent te vroeg, er moet nog heel veel vallen", "help je de gemeentewerkers een handje? ", en "in mijn tuin ligt ook nog heel veel blad", waren een aantal uitspraken die ik hoorde terwijl ik bezig was met het verzamelen van het blad. Een wat oudere meneer gaf mij de raad om het verzamelde blad in de tuin uit te strooien want "dat is goed voor de grond". Dat was dus ook precies mijn plan. Deze week ben ik naar de tuin gereden om alvast een deel van de zakken weg te brengen.

Bij aankomst zag ik dat er een grote hoop champignonmest was gebracht door een plaatselijke champignonboer. Voor elke tuin 30 kruiwagens.
Dus ben ik een dag later terug gereden met de overige zakken met bladeren. En met hulp! Mijn vriend was zo lief om aan te bieden mij te helpen met het kruien van de champignonmest. Omdat er veel regen werd voorspeld hebben we laarzen en regenoveralls meegenomen. Maar die hadden we gelukkig niet nodig.
We zijn begonnen om eerst alle onkruid af te schoffelen en in de compostton te deponeren. Toen hij vol was, heb ik het laatste onkruid op een hoopje ervoor gelegd. Ik ben nog op zoek naar twee lowbudget composttonnen of bakken. Tot die tijd gaat het maar even op een hoopje.

Daarna heb ik de bladeren over de tuin verdeeld. Ik dacht dat ik niet genoeg zou hebben, maar het viel reuze mee.

Intussen begon mijn vriend met het kruien van de champignonmest. Maar liefst 20 kruiwagens heeft hij in de tuin op gebracht. Terwijl hij op en neer liep tussen de tuin en de hoop, heb ik het met mijn dubbele hark in een dun laagje uitgespreid over de bladeren.

Op het deel waar volgend jaar de peulvruchten komen, heb ik een dunnere laag opgebracht. Waar de kolen komen, werd de laag het dikst.

Tussen de preiplanten, andijvie en boerenkool heb ik slechts een dun laagje uitgestrooid. Want ik wil niet dat de dikke laag champignonmest de groei doet stoppen. De andijvie is nu bijna oogstklaar, maar de boerenkool is nog heel klein.

Deze boerenkoolplantjes stonden zomaar op de tuin. Met hun blote wortelkluitjes op de grond. Het bleek dat ik deze van de buurman had gekregen. Zo lief!

Bij de nog steeds uitbundig bloeiende bloemen heb ik geen mest aangebracht. Straks na de vorst, als de planten zijn afgestorven en ondergespit, breng ik alsnog een laagje aan. Hiervoor heb ik 2 kruiwagens mest apart gehouden. Ik mag nog 10 kruiwagens halen, dus ik kan de aangebrachte laag nog wat dikker maken, maar ik weet niet of dat meerwaarde heeft. De kleigrond is heel schraal, maar ik ben bang dat overdaad schaadt.




De buurman had een wagentje verse paardenmest laten komen. "Als je paardenmest wil buurvrouw, neem maar gerust hoor", riep hij. Daarom heb ik voor ik de deksel op de compostton deed, een emmertje verse paardenmest bovenop de inhoud gedaan. Ook het hoopje onkruid bij de compostton, heb ik afgedekt met een dun laagje verse paardenmest. Lekker warm, dus kan het mooi broeien.

Als ik volgend jaar geen mooie tuingrond heb, weet ik het niet meer.