Knokken en Vitalis

28 april:

Sint Vitalis

Vriest het op Sint Vitaal,

dan vriest het nog veertig maal.

25 april was het Sint Marcus; zolang voor Marcus warm, zolang na Marcus koud. Nou dan kunnen we nog even vooruit. Want we hebben toch al een hele periode mooi en warm weer gehad, de eerste zomerse dag is zelfs al opgetekend. Jammer, ook deze koningsdag is het koud en regenachtig waardoor op vele plaatsen de koningsactiviteiten in het water vielen en/of werden afgelast.

April is bij uitstek de maand van de overgang van de winter naar de zomer. De nachtvorst wil nog wel eens behoorlijk toeslaan of alles verdwijnt nog even onder een laagje sneeuw. Drie jaar geleden lag er nog sneeuw op  26 april. Maar we kennen ook maar weinig aprilmaanden waarin de temperatuur niet een paar dagen boven de twintig graden komt.

Wil april toch niet vertrouwen,

hij is en blijft de ouwe.

Nu lacht hij met zonnegloren,

dan smijt hij hagelstenen om de oren. 

Verschaft april mooie dagen,

dan pleegt de meimaand de last te dragen.

In mijn blog van 14 april jl schreef ik dat rond half april de koekoek gaat roepen. Maar ik heb er nog niet eentje gehoord. Ik realiseerde mij dat ik de koekoek al jaren niet meer heb gehoord.... Jullie wel?

Sinds deze blog is er veel gebeurd: in de tuin, in de kas, in de vensterbank. Ook wat betreft het weer hadden we grote veranderingen. Het beeld van Parijs veranderde plots.  Maar ook met mij zelf is er veel gebeurd...  Eens kijken of we er wat orde in kunnen scheppen.

15 april was een rampdag: de Notre Dame in Parijs ging op in vlammen. Parijs zal nooit meer hetzelfde zijn zonder het markante beeld van deze kathedraal. Gelukkig stroomt er genoeg geld binnen om deze oude Dame weer op te bouwen.

Over het veranderde weer hebben we het al gehad. Sint Vitaal is nu van vitaal belang: want met eennachttemperatuur van +1, krijgen we vorst aan de grond. Velen hebben omdat het de laatste tijd zulkmooi weer was, al veel vorstgevoelige planten als tomaten, courgettes, sla, komkommer buiten uitgeplant. Ik zelf durf deze zelfs nog niet in de koude kas te zetten. 

In mijn kas is het trouwens nog overbevolkt door alles wat er is gezaaid:  koolplantjes, erwten, peulen, sla, courgettes, prei, bieslook 

 

 
( wil nog niet opkomen), afrikanen, zinnia's. In de grond staat ruccola, prei, spitskool en bloemkool. De radijsjes heb ik al op gegeten. De in de grond uitgezette sla is opgegeten door slakjes. De fuchsia die ik heb overgehouden loopt al goed uit.

De prei wil het niet echt doen. Volgend jaar ga ik rechtstreeks in de volle grond zaaien.

In mijn vensterbank stonden courgettes. Die had ik gezaaid in een eiertraytje. Dit karton gaat natuurlijk beschimmelen tgv het rottingsproces. Er groeiden paddenstoeltjes in.
De eerste lichting zaden welke 26 maart in de grond gingen, kwam niet op. Dit was zaad dat ik al wat langer had maar de houdbaarheidsdatum was pas in januari volgend jaar. Het was de Black Beauty. Ook de klimcourgette die ik zaaide kwam niet op.
Daarom zaaide ik 9 april opnieuw. Nu de variant Diamant F1. Daags er na kwamen er toch Black Beauty's op. De klimcourgettezaden waren niet meer terug te vinden in de grond.

De tomaten zijn intussen verspeend. De bakken in de kamer puilen nu uit. Sterker, ze groeien tegen de kap aan en moeten eigenlijk nodig uitgepoot worden. Maar zoals ik al zei: dat durf ik nog niet, zeker nu Vitalis nog vorst aan de grond aan geeft. De courgettes heb ik ook verspeend. Ze staan op de tuintafel maar gaan morgen naar binnen. Net als de twee slaplantjes en de geraniums.

In de bloembak op mijn werk komen intussen de eerste zaailingen op. Door de droogte heb ik die al een paar maal water gegeven. Gelukkig voor die zaailingen valt er nu voldoende regen want ik kan er nu even niet naar toe. Maar daar over later meer.

16 april moest er echt water worden gegeven in de kas. Mijn regenton was al leeg. Maar ik had nog een reserve-ton met een kraantje. Hier heb ik de tuinslang op aangesloten en zo water gegeven in de kas. Vooral op de grond werkte dit prima.

Sinds 18 april, witte donderdag, staat de deur van de kas open. Soms wagenwijd, soms op een kier. Dit om de planten die in de kas staan, een beetje te laten wennen aan de nachtelijke kou. Maar met de vorst aan de grond in het verschiet, gaat de kas morgen weer potdicht.

Op goede vrijdag was het volle maan. De aardbeien en asperges op de tuin hadden dringend water nodig. De aardbeien, welke al volop staan te bloeien, kregen meteen aardbeienmest.

Een slang die ik heb aangesloten op de regenton mocht blijven lopen om de asperges water te geven. Want ze zitten wel diep in de grond, maar kunnen toch een te kort aan water hebben met de aanhoudende droogte. Zeker direct na het planten als de planten nog niet goed zijn aangeslagen. Om het water een beetje op de asperges te krijgen, heb ik een geultje gemaakt boven de aspergeplantjes waar het water in mocht lopen.

Pasen bracht ons volop zonneschijn. De felle zon op de kas doet de temperatuur flink op lopen tot wel +34. De sla die reeds was verspeend, begon door de warmte door te schieten.
Op tweede paasdag had ik de deur vergeten open te zetten. Hij stond maar op een kiertje en de temperatuur liep nu zelfs op tot +45. Dat was helemaal niet goed voor de sla. Die is dus grotendeels in de compostbak belandt. Een deel heb ik klaargemaakt als andijviestamppot en smaakte heerlijk. Via een groep op facebook las ik dat sla-soep ook lekker is, dus wat gaan ik deze week maken van het restant doorgeschoten sla die nog in een aparte bak staat.

Het was wel een mooie dag voor een experiment: de zaadjes van mijn eigen dahlia's in een bakje zaaien. De dag er na zag ik op een instructievideo op you tube dat de zaadjes erg veel warmte willen, dus heb ik het bakje in de kweekbak die in de kamer staat, naast de pepers gezet. De pepers staan op een warmtematje, de dahlia's nu ook. Ik ben benieuwd of het gaat lukken.
Ik zag trouwens dat in een stenen bloempot op het terras, waar vorig jaar een dahlia in stond, er groene dahliablaadjes boven de grond komen. De knol heeft dus in de luwte van de kas, niet geleden van de winterse kou. Hier was ik wel verbaasd over. Jammer genoeg had ik het plantenlabeltje al verwijderd. Maar ik heb nog de lege verpakkingen in de schuur om later te zien welke soort hier zo dapper op komt.

Eergisteren heb ik sla gezaaid in de vensterbank in de keuken: Zes soorten waarvan twee soorten ijssla. Van de ijssla zaaide ik Saladin en Raptor.
Van de kropsla heb ik de volgende soorten over de grond gezaaid: Kogramer Sommer, Matilda, Lollo Bionde en Neckarriesen Zomerdiamant. Deze laatste was in de vorm van pillenzaad.
Vandaag zag ik dat ze bijna allemaal boven komen. Het pillenzaad breekt open. De Lollo Bionde heeft het moeilijk: daar zie ik pas 1 zaadje ontkiemen.

Gisteren viel er in 24 uur tijd maar liefst 9 mm regen: een genot voor de tuin. Ook de tuin thuis kon water gebruiken.
In de zijtuin staat de doorgeschoten boerenkool dapper te bloeien en insecten aan te trekken. Hommeltjes en bijtjes vliegen er driftig af en aan. Dat is ook de reden dat de planten er nog staan.

In de brandgang zag ik deze oranje papaver naast een paardenbloem staan. Dapper stand houdend in de schaduw en droogte.







Een middagje werken in de moestuin leverde me deze week prachtige plaatjes op:

Bloeiende rode kool tussen de braamboos en de framboos... 

Het uitlopen van de blauwe druif ...

De wolfsmelk die her en der in de moestuin op komt en de tuin beschermt tegen de mollen...

De pioenroos die volop in knop komt...

Het vruchtbegin van de braamboos...




Andijvie die nu het warmer wordt weer begint te groeien....

Tuinboon Leidse hangers die niet zijn opgegeten door de woelmuizen...

De bloeiende rozemarijn naast mijn composttonnen...





Het aardappelveldje, voorzien van de labels van de verschillende soorten die ik in de grond heb gestopt. Hoe trots kan je zijn dat je dit kan doen.

 

De munt die toch weer opkomt in de pot op de tuintafel.....

De snijbiet die ik na dat ik er een volle emmer van had gesneden, heb afgesneden en de bladeren als mulch over de grond heb gelegd.....

Natuurlijk ook een foto van mijn snijbiet-oogst.....

 Wat was dat weer heerlijk: de eerste verse groenten uit de moestuin. 

Ik geniet zo van deze beelden, van mijn oogst, maar ook van mijn harde werken in de moestuin. Ik doe het zoals jullie weten in principe alleen. 120 vierkante meter op het volkstuincomplex en van mijn zijtuin waar ook steevast wat groenten belanden. Van mijn kas in de achtertuin en de siertuin in de voortuin. En sinds kort verzorg ik ook de grote bloembak op mijn werk. 

Maar er groeit niet alleen van alles in de moestuin en de bloembak op mijn werk. Ik weet niet hoe ik het dit komende jaar ga redden. Ik schreef in het begin van deze blog reeds dat 15 april een rampdag was. 

Niet alleen de Notre Dame brandde af.... ook ik werd getroffen door het noodlot. Die dag kreeg ik slecht nieuws te horen: ik heb uitgezaaide borstkanker. Met de therapieën die mij te wachten staan, zal het een zwaar jaar worden. Gelukkig is mij al van drie kanten hulp toe gezegd. Maar dat het pittig wordt, is zeker.

Maar we gaan knokken. Precies als die kleine oranje papaver knokt om te overleven in de donkere brandgang achter mijn huisje...